Ondraaglijk psychisch lijden en euthanasieverzoeken van gedetineerden en geïnterneerden

Sinds de inwerkingtreding van de Euthanasiewet
van 28 mei 2002 in België, werd er een juridisch
kader voorzien voor euthanasie. Onder de strikte
voorwaarden van de wet is euthanasie door een
arts niet strafbaar indien de patiënt zich in een
medisch uitzichtloze toestand bevindt van aanhoudend
en ondraaglijk lijden dat niet kan gelenigd
worden, en dat het gevolg is van een ernstige en
ongeneeslijke, door ziekte of ongeval veroorzaakte
aandoening. Het verzoek van de patiënt dient
duurzaam en herhaaldelijk te zijn en mag niet tot
stand zijn gekomen onder enige vorm van externe
druk.
Vanaf 2011 tot begin januari 2016 zijn er reeds 20
euthanasieverzoeken geformuleerd door geïnterneerden
en gedetineerden op grond van ondraaglijk
psychisch lijden. Het betreft zowel geïnterneerden
die omwille van de maatregel voor onbepaalde
duur in de gevangenis verblijven als gedetineerden
die een lange of levenslange straf uitzitten. De
specificiteit van de gevangeniscontext bemoeilijkt
echter de vraag naar de oorzaak van het lijden. De
gevangenis kan immers zelf ook zowel psychisch
lijden als psychiatrische aandoeningen genereren,
in stand houden of verergeren. Hierbij is het dan
ook noodzakelijk om de mogelijke impact van de
detentie op de mentale toestand van de geïnterneerden
en gedetineerden na te gaan. In dit artikel
bespreken we de complexiteit van deze problematiek
op basis van lopend VUB onderzoek.

Jaar van publicatie:2016