Hackingtechnieken in strafrechtelijke onderzoeken – een vergelijkende en Europese analyse.

Cybercriminaliteit neemt toe en conventionele onderzoeksmaatregelen zijn bijna onbruikbaar tegen de methoden van anonimisering en encryptie die worden gebruikt door cybercriminelen. Legaliseren van 'hacking' voor politieonderzoeken zou een deel van de oplossing kunnen zijn om deze obstakels te overwinnen. Police-hacking omvat een aantal bestaande onderzoeksmaatregelen waarbij onderzoekers op afstand toegang krijgen tot een apparaat door malware te gebruiken. Deze praktijk brengt echter belangrijke juridische tekortkomingen met zich mee, vooral met betrekking tot inbreuken op de grondrechten. Daarom is een juridisch kader nodig dat voorziet in specifieke regels inzake evenredigheid en rechterlijke toetsing om ervoor te zorgen dat de grondrechten en nationale grondwettelijke waarborgen volledig worden geëerbiedigd, zonder grensoverschrijdende samenwerking tussen EU- en internationale wetshandhavingsinstanties te omvatten. Hiertoe zal het onderzoek het eerste vergelijkende onderzoek naar dit onderwerp uitvoeren, waarbij drie Europese lidstaten worden geanalyseerd: Frankrijk, Duitsland en Luxemburg. Alle drie zijn ze, als krachtige economieën en financiële locaties, waarschijnlijk blootgesteld aan cyberaanvallen. Ze vertegenwoordigen ook verschillende juridische tradities, hebben verschillende benaderingen van politie-hacking gevolgd en bevinden zich in verschillende stadia van het implementeren van overeenkomstige bepalingen, redenen die hen bijzonder interessante systemen voor vergelijkend onderzoek maken. Bovendien vereist een vlotte grensoverschrijdende samenwerking in strafprocedures gemeenschappelijke normen voor de bescherming van de grondrechten in de praktijk. Een vergelijkend en Europees onderzoek zal daartoe een innovatieve, maar belangrijke bijdrage leveren. De beoogde uitkomst is drievoudig: ten eerste, om de eerste studie te geven over de onlangs vastgestelde bepalingen van Duitsland, de eerste vergelijkende studie en bovendien de eerste Europese studie over dit onderwerp. Ten tweede, een blauwdruk voor te stellen voor een juridisch kader in de drie bestudeerde systemen en op EU-niveau dat de doeltreffendheid van onderzoek en fundamentele rechten optimaal in evenwicht houdt. En ten slotte om waardevol te zijn voor geleerden, beoefenaars van juridische beroepen en handhavingsambtenaren, die geconfronteerd worden met juridische kwesties in verband met politie-hacking in hun dagelijkse strijd tegen cybercriminaliteit.