Over wetenschap, media en democratie.

Sinds 2008 is het duidelijk geworden dat niet we niet alleen voor enorme democratische uitdagingen op ecologisch vlak staan, maar ook op economisch, politiek en sociaal vlak. De financieel-economische crisis met haar talrijke mondiale en lokale vertakkingen, politieke ontwikkelingen zoals de politieke crisis in België en de Arabische lente, toenemende werkloosheid en armoede, de opkomst van nieuwe sociale bewegingen die protesteren tegen het bezuinigingsbeleid, enz., roepen de vraag op in hoeverre media een breed democratisch debat aanmoedigen, door te berichten over de alternatieve analyses en beleidsprogramma's die op het spel staan bij elk van deze kwesties. Zoals bij de onderzoekslijn over 'media en wetenschap' is de vraag opnieuw of bestaande modellen van media en democratie voldoende ruimte bieden om dit aan te pakken, en bijgevolg een gefundeerde, inhoudelijke kritiek op de rol en prestaties van media in de liberale democratische samenlevingen van de 21e eeuw mogelijk maken, wat zou kunnen leiden tot aanbevelingen over hoe media en communicatie te verbeteren vanuit een perspectief van democratische politiek. Het eerder ontwikkelde raamwerk heeft een groot potentieel om enerzijds de mate van agonistisch mediapluralisme in de geprofessionaliseerd-commerciële medialandschappen van de 21ste eeuw bloot te leggen, en anderzijds potentiële alternatieve ruimtes voor agonistisch mediapluralisme en democratisch debat te identificeren, zowel buiten als binnen commerciële mediasystemen, bijvoorbeeld wat betreft alternatieve media of populaire cultuur. Het doel van dit tweede mandaat is om deze onderzoekslijn voor media en democratie uit te breiden, (i) door haar te verbreden naar andere landen om conclusies te kunnen trekken over de mate van mediapluralisme binnen en tussen mediasystemen, (ii) door haar te verdiepen aan de hand van longitudinale, historische analyses enerzijds, en een systematische opname van nieuwe, alternatieve media en populaire cultuur anderzijds, en (iii), door haar beleidsondersteunende dimensie te versterken, met de nadruk op de implicaties voor a) journalistieke routines, praktijken en waarden, en b) organisaties voor wetenschapscommunicatie.

Trefwoorden:COMMUNICATIESTRATEGIE, GLOBALE KLIMAATSVERANDERINGEN

Disciplines:Politieke sociologie, Sociale verandering, Sociale problemen, Democratisering, Politieke communicatie, Politieke theorie, Media- en communicatietheorie, Journalistiek, Media-educatie, Mediaonderzoeksmethodologie, Sociologie van media