Ontwikkelingswerk als postkoloniale spin-off van de missie. Case study: Village Reconstruction Organisation (India)

Deze casestudy wil niet enkel bijdragen aan de historische studie van missies en ontwikkelingssamenwerking, maar ook aan het actuele debat over religieus geïnspireerde ontwikkelingshulp. De Village Reconstruction Organisation (°1970) is een treffend voorbeeld van missionarissen die in de context van Westerse secularisering, postkoloniale gevoeligheden en een veranderende missiologie (Vaticanum II), op zoek gingen naar nieuwe betekenis en legitimiteit voor hun ‘missie’. De stichter van VRO, de Belgische Jezuïet Michael Windey, ruilde het traditionele missiewerk in voor een Gandhiaans project van dorpsreconstructie en gemeenschapsontwikkeling.

Ten eerste wordt ingegaan op de persoonlijke en contextuele drijfveren van deze ‘postkoloniale missionaris-ontwikkelingswerkers’. Ten tweede zal het onderzoek nagaan in welke mate de ideeën en het discours over de Indiase samenleving en ontwikkelingswerk herinneren aan koloniale missies (getypeerd als een eurocentrisch en paternalistisch beschavingsproject). Ten slotte zal het project mogelijke (dis)continuïteiten belichten tussen de operationele praktijken van VRO (en Windey) en de koloniale missiepraktijk.

Vertrekkend vanuit historiografische en antropologische invalshoeken en onderzoeksmethoden, hoopt het onderzoek een stem te verlenen aan verschillende perspectieven op de postkoloniale missieontmoeting. Niet enkel de visies en ervaringen van missionarissen en VRO-actoren komen aan bod, maar in het bijzonder de percepties en herinneringen van de betrokkenen in zogenaamde ‘VRO-dorpen’ krijgen ruime aandacht.