Filosofie als therapie? Een onderzoek naar de toepassing van een Wittgensteiniaans idee in het morele domein.

In zijn Filosofische onderzoekingen vergelijkt Wittgenstein filosofie met therapie. Filosofie is een methode die ons geneest van de ziekteom problemen te zien waar er geen zijn. Die ziekte is alomtegenwoordig onder filosofen, omdat ze voortdurend misleid worden door de taal. Veel filosofische problemen lijken alleen maar problemen. Door dat aan te tonen, doen we ze verdwijnen.
Ten eerste ga ik na wat filosofische therapie precies is, welke rol het idee speelt in Wittgensteins filosofie, hoe het geïnterpreteerd is en hoe het kan worden toegepast. Ten tweede onderzoek ik of Wittgensteiniaanse therapie werkt voor morele problemen. Daarvoor gebruik ik het probleem van moreel scepticisme (kunnen we betwijfelen dat het verkeerd is om onschuldige mensen te doden?) als case study. Het antwoord op de vraag of filosofische therapie op morele problemen kan worden toegepast, is belangrijk om te begrijpen wat filosofische therapie is. Het leert ons iets over de reikwijdte van filosofische therapie, de specificiteit van morele problemen, de methodologie van de ethiek en de (on)mogelijkheid om Wittgensteiniaanse therapeutische inzichten teimplementeren in de hedendaagse filosofische praktijk.

Trefwoorden:Wittgenstein, Philosophical method, Therapy, Ethics, Moral scepticism, Scepticism, Metaethics

Disciplines:Theorie en methodologie in de filosofie, Ethiek, Andere filosofie, ethiek en religiestudies niet elders geclassificeerd, Filosofie

Project type:PhD project