Beroepsgeheim en de strafrechtsketen. Het gebruik van informatie waarover beroepsgeheimhouders beschikken tijdens de strafrechtelijke berechtings- en uitvoeringsfase

Doorheen de strafrechtsketen wordt informatie verzameld en gebruikt om de doelstellingen van het straf(proces)recht optimaal te realiseren. Voornamelijk informatie over gepleegde (of nog te plegen) strafbare feiten, alsook over de persoon van de delinquent en diens sociale context speelt tijdens het strafproces een cruciale rol. Deze informatie is bijvoorbeeld noodzakelijk in het kader van de strafrechtelijke waarheidsvinding of met het oog op een aangepaste strafrechtelijke berechting en uitvoering. Aangezien beroepsgeheimhouders, zoals hulpverleners en artsen, vaak over strafrechtelijk relevante informatie beschikken, vormen zij een interessante informatiebron voor het strafrechtsapparaat. Het beroepsgeheim vereist echter dat bepaalde informatie niet buiten de relatie hulpverlener-cliënt of arts-patiënt wordt verspreid teneinde een kwaliteitsvolle, betrouwbare en toegankelijke welzijns- en gezondheidszorg te garanderen.

Dit onderzoek belicht de spanningsverhouding tussen het straf(proces)recht en het beroepsgeheim in het kader van informatiegaring en -gebruik tijdens de strafrechtelijke berechtings- en uitvoeringsfase. In deze fases van de strafrechtsketen wordt informatie immers vaker ten gunste van de cliënt uitgewisseld. Bovendien komen de gemeenschappelijke (eind)doelstellingen van justitie en hulpverlening, zoals criminaliteitspreventie en rehabilitatie met het oog op sociale re-integratie, tijdens deze fases duidelijk tot uiting. Het uiteindelijke doel van het onderzoek bestaat erin na te gaan hoe een gebalanceerde regeling omtrent het verzamelen en gebruiken van informatie waarover beroepsgeheimhouders beschikken maximaal rekening kan houden met de onderliggende waarden en de doelen van zowel het straf(proces)recht als het beroepsgeheim.