Assemblage en diversiteit van langeafstandsremmende neuronale circuits in de hersenen

De neocortex van zoogdieren bevat één van de meest complexe neurale circuits in de hersenen. Deze bestaan meestal uit twee hoofdtypen zenuwcellen: de exciterende projectie-neuronen leveren informatie over langere afstanden met behulp van de neurotransmitter glutamaat, en inhiberende interneuronen die lokaal inhiberen door secretie van neurotransmitter GABA. Hoe deze corticale circuits informatie verwerken is grotendeels onbekend. De meeste huidige modellen van corticale informatieverwerking zijn gebaseerd op het basisprincipe dat output neuronen, cellen die verwerkte informatie naar andere corticale of hersengebieden doorsturen, excitatorische glutamaat neuronen zijn, en hun activiteit wordt lokaal afgesteld door GABAergische interneuronen. Hoewel er aanzienlijke ondersteuningen zijn voor deze circuitarchitectuur, is deze waarschijnlijk onvolledig, omdat niet alle corticale inhiberende neuronen lokaal projecteren. Naar schatting zijn 10 % van de GABAergische cellen lange afstand projecterende neuronen. De aanwezigheid van dit celtype in de cortex heeft mogelijks belangrijke gevolgen voor zijn functies in zowel gezondheids- als ziektetoestanden. Ondanks hun eerste beschrijving een decennium geleden, is er zeer weinig bekend over deze inhiberende projectieneuronen. Het hoofddoel van dit onderzoek is om te begrijpen hoe ze ontstaan tijdens de ontwikkeling van de neocortex, hoe ze integreren in functionele circuits en uiteindelijk hoe ze het netwerk in volwassen hersenen vormen.