Analyse van verlies van het tumor supressor ribosomaal eiwit L5 (RPL5) op het eiwit translatie profiel van kankercellen

In de voorbije 20 jaar is het duidelijk geworden dat deregulatie van translatie, naast veranderingen in het transcriptoom van tumorcellen, ook een cruciale rol speelt in de kankerontwikkeling en progressie. Belangrijke pathways in de kankerbiologie - zoals de PI3K pathway, tumor suppressor proteïne p53 en MYC - kunnen de expressie van componenten van translatie ontregelen en het spectrum van meest tot expressie gebrachte mRNAs veranderen. Dit resulteert in kankercellen die verslaafd zijn aan een ander translatieprofiel. Slechts enkele jaren geleden werden somatische mutaties geïdentificeerd in ribosomale proteïnen van kankerpatiënten. Ook heterozygote inactivatie van ribosomale proteïne genen in zebravissen en muizen leiden tot tumorontwikkeling. Deze data samen ondersteunen de hypothese van een belangrijke rol van deregulatie van translatie in de ontwikkeling van kanker.
Recent werd heterozygote inactivatie van het ribosomaal proteïne L5 (RPL5), één van de 81 proteïne componenten van het ribosoom, geïdentificeerd in T cel leukemie en in verscheidene vaste tumors (bv. borstkanker, glioblastoma, melanoma, etc.). Extra evidentie voor een tumor suppressor rol van RPL5 vindt men in Diamond Blackfan Anemia (DBA). DBA is een zeldzame congenitaal syndroom veroorzaakt door mutaties in ribosomale proteïnen, waaronder RPL5. Patiënten met deze ziekte hebben namelijk een verhoogd risico op kanker.
In dit project wil ik de effecten van heterozygoot verlies van RPL5 onderzoeken op het translatieprofiel van kankercellen. Hierbij zal ik kijken naar zowel potentiële verschillen in translatiehoeveelheden alsook potentiële verschillen in de betrouwbaarheid van de translatie tussen controle en heterozygoot geïnactiveerde RPL5 isogene kankercellijn modellen.