Neutrofielen: vergeten als potentiële spelers bij de initiatie, progressie en bestendiging van autoimmune type 1 diabetes

De rol van het aangeboren immuunsysteem, en vooral van macrofagen en dendritische cellen, tijdens de ontwikkeling van autoimmune type 1 diabetes (T1D) is goed gedocumenteerd, maar de specifieke bijdrage van neutrofielen in de etiologie van deze chronische ziekte wordt onterecht vergeten. Aangezien neutrofielen cellen van het aangeboren en adaptieve immuunsysteem kunnen beïnvloeden, is een betere karakterisering van de neutrofielpopulatie tijdens T1D ontwikkeling nodig, en zou dit nieuwe inzichten kunnen opleveren over de vraag of neutrofielen uiteenlopende ontwikkelingsstadia of verschillende rijpingsprocessen hebben die worden beïnvloed door signalen afkomstig van de pancreas. Hier willen we verschillende neutrofielpopulaties identificeren tijdens T1D ontwikkeling in niet-obese diabetische (NOD) muizen met behulp van ultramoderne technologieën (m.a.w., multiparameter flowcytometrie, CITE-sequencing, en spatial transcriptomics) en nieuwe inzichten, verkregen via data-integratie, gebruiken bij het ontwerpen van neutrofiel-gerelateerde immunotherapeutica om het ontstaan van T1D te vertragen of mogelijks te voorkomen. Aangezien recente gegevens aangeven dat neutrofiele extracellulaire traps (NETs) betrokken zijn bij de ontwikkeling van T1D, willen we ook het therapeutische potentieel nagaan van isozymspecifieke PAD4 en TGM2 remmers, die eiwitmodificaties katalyseren die betrokken zijn bij bepaalde autoimmuunziekten, in het vertragen en voorkomen van T1D in muizen.