Griekse ruimten in Romeinse tijden: De constructie van Griekse geografie in Plinius' Naturalis Historia.

De invloed van de Griekse cultuur op Plinius de Oudere’s Naturalis Historia is de voorbije jaren breed erkend. Een algemene analyse van de Griekse geografie in de NH ontbreekt echter nog. Mijn doel is deze leemte op te vullen en een diepgaand inzicht te geven in Plinius' beschrijving van de Griekse ruimte en hoe deze de perceptie ervan beïnvloedde. Door een combinatie van de principes van kennisgeschiedenis (Östling et al. 2018) en digital classic geography van Palladino (2016), identificeer en reconstrueer ik het ruimtelijke model van Griekenland dat naar voren komt in de NH. De onderzoeksstrategie is innovatief op twee punten: ten eerste breng ik Plinius' linguïstische en narratieve strategieën om Griekse ruimtes te karakteriseren in kaart, met een focus op ontleding van de emotionele taal (sentiment analysis) en discoursanalyse. Dit resulteert in een hiërarchische relationele dataset (in Filemaker) van geografische entiteiten in de NH, geïntegreerd in bestaande digitale tools (TM Places). Ten tweede lokaliseer ik de relationele structuur volgens dewelke Plinius kennis over Griekenland verspreidt, wat een meerlagige kaart van het Griekse ruimtelijk model in de NH oplevert, en toelaat om verbindingen tussen ruimten effectief te visualiseren. De analyse van de 'positie” van Griekenland in Plinius’ geografische en politieke discours zal een nieuw licht werpen op het Romeinse perspectief op Griekenland tijdens de vroege keizertijd en meer specifiek het Flavische tijdperk.