Intergastheerverschillen in immuunrespons tegen H. meleagridis bij pluimvee

De eencellige protozoaire parasiet Histomonas (H.) meleagridis, die behoort tot de familie Monocercomonadidae en klasse Trichomonaida, veroorzaakt histomoniasis, ook bekend als mee-eterziekte. H. meleagridis is een anaërobe protozoaire parasiet met flagellated (8-15 mcm) en amoeboid (8-30 mcm) vormen. Deze ziekte kan kalkoenen, kippen, fazanten en een verscheidenheid aan andere hoenderachtigen treffen. Kippen zijn meestal asymptomatische dragers, waarbij kalkoenen een sterftecijfer hebben tot 100%. H. meleagridis wordt voornamelijk overgedragen in het ei van cecale nematode, Heterakis gallinarum. Kippen en andere hoenderachtigen fungeren als reservoir voor Heterakis gallinarum. Nematode-eieren die zijn geïnfecteerd met H. meleagridis blijven jarenlang levensvatbaar in het milieu. Cloaca drinken, waarbij omgekeerde peristaltiek dingen snel in de cloaca opneemt en doorgeeft aan de blindedarm, kan snel ziekten bij kalkoenen overbrengen. De pathognomonische ulceratie van de blindedarm en necrotische laesies in de lever worden gebruikt om histomoniansis te diagnosticeren. Tot op heden bestaan er geen goedgekeurde therapieën of profylactische middelen voor de behandeling van histomoniasis, die morbiditeit en mortaliteit bij pluimvee veroorzaakt. De pluimvee-industrie lijdt aanzienlijke economische verliezen als gevolg van deze ziekte. Er zal een in vivo model worden opgezet om H. meleagridis te bestuderen bij verschillende pluimveesoorten, d.w.z. kalkoenen, kippen en fazanten. Er zal onderzoek worden gedaan naar de interactie tussen gastheer en worm en de impact ervan op de immuniteit van pluimvee. Om immuniteit bij pluimveesoorten te onderzoeken en te vergelijken, zal een systeemimmunologische benadering worden gebruikt. Binnen dit project zullen we de waargenomen verschillen tussen pluimveesoorten vertalen naar vaccins of chemoprofylactische strategieën.