Gezondheid, objectieve fysieke fitheid en gebruik van kinesitherapie bij patiënten met psoriasis artritis.

Psoriasis artritis (PsA) is een chronische inflammatoire gewrichtsaandoening die sterk gelinkt is aan psoriasis. Het treft 1% van de algemene bevolking, bij patiënten met psoriasis is dit 6-42%. PsA wordt gekarakteriseerd door inflammatie in het synovium of de enthese en door structurele schade aan het skelet (botdestructie of pathologische botvorming). De ziekte heeft een ontstaanspiek rond 36-jarige leeftijd en treft dus voornamelijk de werkende populatie. De ziektetekens zorgen voor een grote fysieke en psychosociale last voor deze patiënten. Daarenboven is er een belangrijk verhoogd risico op metabole en cardiovasculaire co-morbiditeiten. Tot op heden bestaan er weinig studies die de cardiorespiratoire fitheid, een aanpasbare factor voor cardiovasculair risico, nagaan in deze populatie. Het verband tussen cardiorespiratoire fitheid en ziektestatus werd evenwel nog niet onderzocht. Nochtans kan een betere fysieke fitheid theoretisch bijdragen tot minder inflammatie voornamelijk door verbetering in vetmassa en vetmetabolisme. Met dit onderzoek wordt de cardiorespiratoire fitheid in kaart gebracht in de PsA-populatie en vergeleken met gezonde personen. Andere parameters die verband houden met ziekteactiviteit, spierkracht, cardiovasculaire risicofactoren, levenskwaliteit en dagelijkse fysieke activiteit worden ook geëvalueerd. Tot slot tracht deze studie een uitgebreid beeld te verkrijgen van de toepassing van kinesitherapie binnen deze patiëntenpopulatie vanuit het perspectief van de PsA-patiënt, de behandelende kinesitherapeut, de reumatoloog en de huisarts. De uitkomst van dit project zal helpen om in de toekomst de impact van niet-farmacologische behandelingen op co-morbiditeiten geassocieerd met PsA en op ziektemechanismen van PsA te onderzoeken. Bovendien kan het bijdragen tot het optimaliseren van de evidence based kinesitherapeutische behandeling bij PsA-patiënten.