Paradox of panacee? Een kritische evaluatie van de efficiëntie en billijkheid van conditionele cash transfer programma's in Latijns-Amerika.

Conditionele cash transfer (CCT) programma's, sociale programma's die transfers voorwaardelijk maken op investeringen in menselijk kapitaal, groeiden uit tot één van de voornaamste vormen van sociale bescherming in Latijns Amerika. Positieve evaluaties motiveerden de wereldwijde replicatie van de originele CCT programma's. Er is echter weinig onderzoek verricht naar hoe deze programma's optimaal ontworpen kunnen worden. Bovendien kan worden gesteld dat het feitelijke ontwerp van bestaande programma's inconsistent is met de theoretische argumenten voor het voorwaardelijk karakter van transfers, waardoor de status van CCT programma's als ontwikkelingspanacee in twijfel getrokken wordt. Dit project dicht deze hiaat in de literatuur door te onderzoeken hoe bepaalde onderscheidende kenmerken de billijkheid en efficiëntie van Latijns-Amerikaanse CCT programma's beïnvloeden. Het project bestaat uit vier onderzoeksfasen. Eerst wordt een kindgerichte welzijnsindicator ontwikkeld, die kan worden gebruikt voor evaluatiedoeleinden. Ten tweede worden alternatieve targetingmethoden onderzocht, om het huidige gebruik van het targeten van lage-inkomens huishoudens te kaderen. Ten derde analyseert het project of de conditionaliteit van de transfers leidt tot een lagere opname van sociale rechten bij kwetsbare huishoudens. Ten slotte wordt het netto effect van CCT programma's op de inkomensongelijkheid geschat, rekening houdend met de fiscale implicaties van grootschalige sociale programma's.

Trefwoorden:WELVAARTSECONOMIE

Disciplines:Gezondheids-, onderwijs en welvaartseconomie, Economische ontwikkeling, Welvaartseconomie