Witwassen van kunst: is het niet tijd om een alomvattend handhavingsmodel te ontwikkelen? De noodzaak van een op maat gemaakte strafbaarstelling, compliance en handhaving inzake witwassen van kunst

Kunstvernietiging, diefstal en plundering zijn geen nieuwe verschijnselen. Toch werd de wreedheid die de aanvallen op het culturele erfgoed in het recente verleden kenmerkte – waarbij bijvoorbeeld kann verwezen worden naar de gebeurtenissen in het Midden-Oosten – wereldwijd onthaald met verontwaardiging en verdriet. Kunstvoorwerpen die niet worden vernietigd, worden geroofd, naar het buitenland gesmokkeld, vermomd als ogenschijnlijk legale goederen en verkocht op de officiële kunstmarkt, waarvan de gestage vraag als drijvende kracht achter deze misdrijven fungeert. De overgang van de illegale naar de legale sfeer wordt mogelijk gemaakt door witwasoperaties die de criminele oorsprong van illegaal verkregen kunst verhullen en dergelijke objecten een masker van legitimiteit geven.Deze operaties zijn uitgebreid onderzocht, maar een rechtswetenschappelijke analyse vooralsnog n ontbreekt. Dit project heeft tot doel bij te dragen tot het opvullen van die leemte door te onderzoeken welke geïntegreerde aanpak - met inbegrip van preventieve regels, administratieve maatregelen, materiële strafrechtelijke bepalingen en strafrechtelijke procedurele maatregelen - het meest geschikt is voor een effectieve aanpak van het witwassen van kunst. Het doel van dit onderzoek is het ontwerpen van een handhavingsmodel dat dit fenomeen, dat het culturele erfgoed van plaatsen en gemeenschappen diepgaand schaadt, kan tegengaan.

Trefwoorden:art laundering, money laundering, art market regulation and due diligence, crossborder criminal justice cooperation, transnational crime

Disciplines:Strafrecht, Internationaal recht, Vergelijkend recht, Openbaar beleid