Project
Idiosyncratische Computationele Routes Naar Generaliserend Gedrag
Bij angststoornissen blijft angst niet specifiek voor de prikkel die oorspronkelijk gekoppeld was aan gevaar, maar generaliseert het naar een breed gala aan stimuli, wat resulteert in een sneeuwbaleffect van klachten. Hoewel generalisatie een goed gedocumenteerd fenomeen is, blijven de precieze mechanismen die ten grondslag liggen aan de verspreiding van angst onduidelijk. Het project heeft tot doel deze mechanismen te onderzoeken, voortbouwend op eerdere studies, waaruit blijkt dat angstgeneralisatie experimenteel kan worden geïnduceerd door Pavloviaanse leerprocessen en dat zowel intra- als interindividuele verschillen in stimulusperceptie angstgeneralisatie sterk beïnvloeden via verschillende manieren. Het doel van dit project is het ontwikkelen van een computationeel model van angstgeneralisatie dat de bijdrage van perceptuele, leer en geheugenprocessen ontwart, zowel bij gezonde vrijwilligers als bij angstpatiënten. Deze effecten zullen worden bestudeerd op zowel het niveau van het zelfrapportage als op het psychofysiologisch niveau (bijvoorbeeld huidgeleiding). Afgezien van de ontwikkeling ervan , is het de bedoeling om dit generatief model te testen en valideren aan de hand van simulaties en experimentele studies alvorens het in een klinische context te implementeren.