Kunst, Reductionisme en de Menselijke Ervaring vanuit een beleidsperspectief gericht op gezondheidsbeleving

Prestatiemanagement, big data en meta-aggregatie heeft de volksgezondheid verder verwijderd van wat ons menselijk maakt. Hoewel sommige regeringen hebben erkend dat er een hele systeembenadering nodig is om complexe en alomtegenwoordige gezondheidsproblemen zoals ongelijkheden aan te pakken, is er nog steeds veel verwarring over hoe lokale, nationale en internationale instanties samenwerken om individuen en gemeenschappen met het systeem te verbinden. De belangrijkste vragen zijn onder meer hoe de sterke focus op klinische interventie kan worden omgebogen naar een totaalaanpak gericht op de diverse dimensies van gezondheid en op bevolkingsniveau in een gezondheidszorgklimaat waarbinnen het aspect volksgezondheid van oudsher als iets reductionistisch wordt neergezet en, hoe we onze geleefde ervaringen, hoop en ideeën kunnen vertalen naar zinvolle, creatief-relationele, lokale oplossingen met nationale en internationale beleidsimplicaties. Dit doctoraatsproject zal voortbouwen op het werk van Measuring Humanity om deze vragen verder te onderzoeken via transnationaal vergelijkend onderzoek. Een creatief-kwalitatieve methodologie met inbegrip van artistieke processen zal worden gebruikt om een diepgaande verkenning van beleidsvorming in een cultureel diverse context van samenleven (bijvoorbeeld Westerse versus Oosterse paradigma's en/of Scriptocentrisme in het Globale Zuiden), context te verkennen om op epistemologisch en ontologisch vlak een pleidooi voor een holistisch onderzoeksparadigma mogelijk te maken.