Minimale residuele ziekte als therapeutisch doelwit in T-cel acute lymfoblastische leukemie

T-cel acute lymfoblastische leukemie (T-ALL) is een agressieve hematologische kanker die respectievelijk 15% en 25% van de acute lymfoblastische leukemie gevallen in kinderen en volwassenen vertegenwoordigt. Ondanks uitgebreide karakterisatie van de (epi)genetische mechanismen die T-ALL aandrijven worden patiënten nog steeds met intense chemotherapie behandeld. Zelfs met deze agressieve behandelingen hervallen 15%-40% van de patiënten, een diagnose gepaard met een zeer slechte prognose. De voornaamste prognostische parameter in T-ALL is minimale residuele ziekte bepaald op het einde van de inductiebehandeling. Deze vertegenwoordigt de fractie tumorcellen die tijdens de behandeling blijven overleven. Op basis van deze fractie wordt chemotherapie intensiteit aangepast om remissie te induceren. Belangrijk is dat de residuele tumorcellen zelf niet het doelwit van gerichte therapie zijn. Onze huidige preliminaire data in T-ALL xenograftmodellen tonen aan dat verschillende signaalwegen geactiveerd worden in de context van kortstondige chemotherapie. Het doel van deze studie is om T-ALL patiëntspecifieke signaturen van residuele ziekte te definiëren om doelwitten voor therapie te identificeren. We stellen een therapeutische strategie voor waarbij residuele tumorcellen vroeg na de start van chemotherapie worden getarget om de ontwikkeling van resistentie tegen te gaan. Deze aanpak zou de efficiëntie van therapie kunnen verhogen en de kans op herval verder verkleinen.