Het gebruik van Virtual Reality in de behandeling van stotteren

In Virtual Reality (VR) kan men een omgeving creëren die levensecht lijkt, maar die ook gemanipuleerd kan worden. Ondanks de vele mogelijkheden van VR, is dit tot op heden nog niet geïmplementeerd in de klinische praktijk bij de behandeling van stotteren. In dynamische VR-omgevingen kunnen therapeuten factoren die kunnen bijdragen aan de stoornis controleren en manipuleren. Moeilijke spreeksituaties zouden op deze manier ingeoefend kunnen worden. Terwijl VR reeds enige aandacht kreeg als therapie-instrument voor personen die stotteren, bleven de VR-omgevingen statisch. Een mogelijke reden hiervoor is het gebrek aan kennis over de interacties en sociale factoren die bijdragen aan stressvolle situaties. Met dit project verzamelen we gegevens over twee belangrijke doelstellingen. De eerste hoofddoelstelling is het onderzoeken van de effectiviteit van VR in vergelijking met de bestaande therapievormen, met controle voor individuele factoren die het mogelijks beïnvloeden. De tweede hoofddoelstelling is het verzamelen van empirische gegevens over parameters uit de sociale interactie - in het bijzonder non-verbale reacties - die vormgeven aan sociale en stotter-gerelateerde angsten en stress.