Van post-cinema tot pre-cinema en terug: een media archeologie van de loop-animatie.

Loops zijn alomtegenwoordig in de hedendaagse visuele cultuur, van installatiekunst over online media tot digitale interfaces. Door een interdisciplinaire benadering wil het voorgestelde doctoraatsonderzoek een antwoord bieden op de vraag naar hun aantrekkingskracht en blijvend succes doorheen verschillende media-ecologieën. Animatie speelt daarbij vaak een belangrijke rol en via pre-cinema staan loops ook aan de wieg van deze artistieke discipline. Zowel op theoretisch als praktijkgericht vlak is media archeologie de primaire benadering om te onderzoeken hoe deze 19de eeuwse toestellen heruitgevonden kunnen worden als hedendaagse mediakunst. Welke verschillende soorten toestellen en types loops zijn er? Welke impact heeft loop-animatie op beweging, beeldtaal en narrativiteit? Hoe kunnen kruisbestuivingen met digitale technologieën leiden tot tactiele vormen van animatie en uiterst complexe loops, waarbij het concept “frame” als spatiotemporele begrenzing van het beeld verdampt?