Studie over de relatie tussen digitalisering, organisatiecontext en de werkbaarheid van jobs.

Digitalisering belooft voor nieuwe vormen van tewerkstelling te zorgen, wat impliceert jobs, teams en organisaties opnieuw uitgedacht moeten worden. Nieuwe digitale technologieën kunnen kansen bieden voor innovatie van de werkplek, om werkstress te verminderen, om autonomie te verhogen, ... Samengevat: om arbeidskwaliteit te verhogen en jobs meer werkbaar te maken. Maar nieuwe technologieën kunnen ook gebruikt worden om werknemers intensiever te controleren, meer gestandardiseerd en kortcyclisch werk te installeren, ... Deze zaken leiden tot minder arbeidskwaliteit. Onderzoeksresultaten lijken te tonen dat vooral tendensen bestaan richting meer standardisering en controle (Butollo et al., 2018). Deze studie gaat over de vraag hoe technologie, werkorganisatie en jobs samen (her)ontworpen kunnen worden in een organisatiecontext, zodat hogere arbeidskwaliteit en meer werkbare jobs verzekerd worden. We onderzoeken hoe organisaties reageren op de introductie en het gebruik van digitale tools en technologie op het werk, en bekijken de impact van deze veranderingen op de werkbaarheid. We focussen hierbij niet op de technische mogelijkheden van bepaalde technologieën, maar vertrekken van hun (mogelijke) effecten op het werk. Hierbij kijken we naar het niveau van de job en de organisatie.