< Terug naar vorige pagina

Publicatie

Geo-informatie; Spiegel van de unie in Europa?

Boekbijdrage - Hoofdstuk

Sinds de oprichting van haar vroegste voorlopers in 1954 (EGKS) en 1957 (EEG, Verdrag van Rome) streven de Europese Unie en haar lidstaten naar integratie van beleidsdomeinen die voorheen louter nationaal werden behartigd met de bedoeling om door samenwerking vrede en welvaart te bewerkstelligen. In de beginfase ging het vooral over de steenkoolwinning en staalindustrie. Later kwam daar het gemeenschappelijk landbouwbeleid bij, gevolgd door het regionaal beleid, milieubeleid, transportbeleid, vrij verkeer van goederen en diensten, de Euro en recent ook het veiligheids- en immigratiebeleid. Integratie betekent dat de besluitvorming gemeenschappelijk wordt waarbij informatie over en vanuit de lidstaten wordt samengelegd. Om dit mogelijk te maken is harmonisatie en standaardisatie van informatiemodellen en informatieverzameling nodig evenals het opzetten van databanken en informatiesystemen. Een belangrijk aandeel van de betrokken informatie is geo-informatie, informatie die gebaseerd is op gegevens die expliciet terug te voeren zijn tot een locatie binnen of tot een deelgebied van het Europese grondgebied of zelfs daarbuiten. Locatie, kenmerken en hun evoluties in de tijd van bv. mijngebieden, landbouwbedrijven en achtergestelde landbouwgebieden, grensoverschrijdende rivierbekkens (en overstromingsproblematiek), transportnetwerken, luchtkwaliteit en migratie zijn inderdaad essentieel voor gezamenlijk beleid. Vóór de digitale revolutie werd geo-informatie bijgehouden en gecommuniceerd via gedrukt kaartmateriaal en begeleidende rapporten. Vanzelfsprekend was het samenbrengen, integreren en actueel houden van deze informatie maar in beperkte mate mogelijk wat ongetwijfeld leidde tot een informatiedeficit voor de beleidsmakers. Sinds de jaren 1970-1980 is geo-informatie in toenemende mate gedigitaliseerd en zagen geografische informatiesystemen (GIS) het licht dewelke precies gericht zijn op het integreren en valoriseren van niet geharmoniseerde geo-informatie uit diverse bronnen. In deze les voor de 21e eeuw wordt de evolutie van de GIS- en Aardobservatietechnologie sinds de jaren 1970 toegelicht en geïllustreerd met een overzicht van het gebruik van deze technologieën in Europese initiatieven en beleid.
Boek: Lessen voor de eenentwintigste eeuw 2018; Opinie, feit en oordeel
Pagina's: 264 - 287
ISBN:978-94-6270-130-4
Jaar van publicatie:2018