Woonpaden van erkende vluchtelingen in de Vlaamse nevelstad: een onderzoek naar het woongedrag van vluchtelingen in Vlaanderen.

Door middel van meerjarig kwalitatief onderzoek gaat dit doctoraatsproject in op de huisvestingscarrières van vluchtelingen zowel in het verleden als in de toekomst. Terwijl eerder onderzoek naar wooncarrières zich voornamelijk richtte op uitkomsten in migratielanden, beschrijven onderzoekers zoals Firang (2018) de waarschijnlijke invloed van huisvestingssituaties in het land van herkomst (verleden) op de verdere wooncarrières van migranten, met betrekking tot woonvoorkeuren, verwachtingen en aspiraties in het bestemmingsland. Ook kunnen voorgaande opvangsituaties, hun locaties en sociale context, een belangrijke rol spelen in verdere huisvestingstrajecten door bijvoorbeeld het beïnvloeden van voorkeuren (van der Horst, 2006). Het doctoraatsonderzoek kijkt naar wooncarrières, maar is meer dan een loutere documentatie van opeenvolgende woonlocaties als statische en fysieke woningen. Het gaat uit van een breed concept van ‘house as home’ of zelfs ‘homing’ (Boccagni, 2017). Het project bestudeert de manier waarop ervaringen van ‘thuis’, zowel ruimtelijke als sociaal, van invloed zijn op de huisvestingscarrière van de vluchteling. Die wooncarrière wordt op haar beurt bekeken als een indicator voor zijn/haar sociale integratie.

Het onderzoek beoordeelt wooncarrières aan de hand van drie meerlagige aspecten: het relationele, het functionele en het morfologische. Dit onderzoek stelt de vraag of de beleving van thuis gekoppeld is aan een specifieke plaats en afhangt van het functionele aspect van interpersoonlijke relaties, sociaal kapitaal, gemeenschapsbronnen en lokale netwerken. Tegelijkertijd wordt de rol van het morfologische aspect in dit proces bestudeerd: hoe worden de materiële aspecten van een thuisbeleving (morfologisch) beïnvloed door migratie (land van herkomst en migratieland)? Tot slot, vertrekkende van het relationele aspect, gaat meer aandacht naar activiteiten, barrières en actoren die betrokken zijn bij het zoeken naar woningen. De mechanismen van hoe nieuwkomers toegang krijgen tot huisvesting kunnen beter worden begrepen door te kijken naar praktijken en interacties van verschillende actoren die formele en informele ondersteuning bieden in het zoekproces (Aigner, 2018; Murdie, 2002). De studie gaat de rol van deze verschillende actoren na en probeert met name de volledige taak van vrijwilligersorganisaties, in contrast tot de overheid, te demonstreren.

Sleutelwoorden: huisvestingscarrières, (sociale) netwerken, zoekproces, morfologie