Implicaties van rekenschapsplichtigheid voor mensenrechten bij het inzetten van private actoren voor publieke doelstellingen: multi-stakeholder partnerschappen voor onderwijs in het post-2015 ontwikkelingstijdperk.

In het ontwikkelingstijdperk na 2015 spelen private actoren een toenemende rol.Dit onderzoek gaat na wat de gevolgen zijn voor de rekenschapsplichtigheid voor mensenrechten. In het bijzonder zullen multi-stakeholder partnerships (MSPs) in het onderwijs bestudeerd worden. Private actoren nemen in toenemende mate deel aan globale beleidsontwikkeling en -implementatie. Deze hybride publiek-private initiatieven worden voorgesteld als een oplossing voor bestuursleemtes. MSPs zijn nu alomtegenwoordig in het bestuur van duurzame ontwikkeling, nu ze geformaliseerd en gesteund worden door de Agenda 2030 en de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen. MSPs beheren omvangrijke financiële middelen en hebben een impact op heel veel mensen, maar ze hebben geen duidelijk juridisch statuut, noch een mandaat en verplichtingen naar internationaal recht. Dat doet vragen van rekenschapsplichtigheid rijzen. Op gebieden die zowel publieke goederen als mensenrechten zijn, zoals onderwijs, heeft de betrokkenheid van private actoren de weg gebaand voor commercialisering en controle door bedrijven over de agenda, wat vragen over rekenschapsplichtigheid alleen maar scherper heeft gesteld. Dit onderzoek wil het gebrek aan kritische juridische reflectie goed maken, en de uitdagingen inzake rekenschapsplichtigheid voor mensenrechten die voortspruiten uit de beleidsmatige inzet van private actoren in MSP's voor publieke doeleinden zoals het aanbieden van kwaliteitsvol onderwijs, evalueren en aanpakken. Het onderzoek zal gebruik maken van empirische onderzoeksmethodes.

Trefwoorden:PARTNERSCHAP, MENSENRECHTEN, BESTUUR, DUURZAME ONTWIKKELING

Disciplines:Rechten