Fructanen als microbe- of schade-geassocieerde moleculen: Evolutionaire perspectieven en apoplastische dynamieken in Cichorium intybus en Eruca sativa.

Zo'n 15% van de bloemplanten en het merendeel van de bacteriën bevatten fructanen, polysachariden gesynthetiseerd via additie van fructose eenheden op een sucrose molecule. In dieren worden bepaalde plant fructanen herkend door receptors van het immuunsysteem. In planten is dit scenario mogelijk zeer gelijkaardig. Na schade op cellulair niveau kunnen vrijgekomen endogene fructanen herkend worden door evolutionair oude receptoren, die zeer waarschijnlijk betrokken zijn bij de perceptie van microbiële fructanen als microbe-geassocieerde moleculen. In dit project worden een reeks plant- en microbiële fructanen getest op een fructan accumulator (chicorei) en een niet-fructan accumulator (rucola) via priming. Na priming kan de plant zich sneller en beter verweren tegen een pathogene aanval. Ziekteresistentie van de geprimede planten wordt getest via Botrytis cinerea infectie. Verscheidene fysiologische parameters, gelinkt aan suiker metabolisme en zoete immuniteit, worden tevens gemeten. Na priming treden hoogstwaarschijnlijk veranderingen op in fructaanlevels in de apoplast (de intercellulaire ruimte). Apoplastiche fructaanlevels zullen worden gemeten en de aanwezigheid van fructaan-degraderende enzymes wordt gevisualiseerd en gekarakteriseerd. Dit project zal belangrijke inzichten geven in fructaanveranderingen in ziekteresistentie. De mogelijke rol van fructaan priming in milde droogtestressresistentie en tijdens Belgische witloofproductie wordt onderzocht.