Motorisch leren bij de ziekte van Parkinson: onderliggende functionele connectiviteit en beïnvloedende factoren

De ziekte van Parkinson wordt gekenmerkt door ernstige motorische symptomen die slechts gedeeltelijk kunnen verholpen worden door middel van medicatie. In een eerdere studie toonden we aan dat revalidatie een belangrijk therapeutisch supplement is om micrografie te verbeteren in de vroege ziektestadia. Echter, er is weinig geweten over de effecten van motorisch leren op de onderliggende hersennetwerken bij patiënten met een verschillende ziekteprogressie en welke interactie er optreedt met dopaminerge medicatie. Moeilijkheden met fijne motoriek hebben een ernstige impact op het dagelijkse leven van patiënten met de ziekte van Parkinson, aangezien deze vaardigheden steeds vaker nodig zijn voor het gebruik van smartphones en tablets. Daarom zullen we in dit project een nieuwe Swipe-Slide Pattern test ontwikkelen, gebaseerd op de patrooncodes die gebruikt worden om smartphones en tablets te vergrendelen. Deze taak zal gebruikt worden om de effecten van motorisch leren op de effectieve connectiviteit te bepalen in patiënten met verschillende ziekteprogressie en dit in de aan- en afwezigheid van medicatie. Daarnaast zullen we ook onderzoeken of patiënten meer voordeel halen uit 'random' ten opzichte van 'blocked' training, analoog aan gezonde ouderen. Tijdens random training worden de oefeningen in een willekeurige volgorde gepresenteerd, wat meer aandacht vraagt en de mogelijkheid om te kunnen wisselen tussen verschillende taken. Door een combinatie van gedragsmatige testen en functionele magnetische resonantie beeldvorming willen we bijdragen aan een beter begrip van motorisch leren bij patiënten met de ziekte van Parkinson om zo geïndividualiseerde revalidatieprogramma's te kunnen ontwikkelen.