De zoektocht naar neuroregeneratieve strategieën in de senescente killivis

Als gevolg van de toename in levensverwachting, komen neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Alzheimer en van Parkinson, maar ook glaucoom, steeds meer voor. Neuroregeneratieve capaciteiten ontbreken in het volwassen centraal zenuwstelsel (CZS) van zoogdieren en dit resulteert in de permanentie van hersentrauma of neurodegeneratie, hetgeen de levenskwaliteit van de (oudere) patiënt in ernstige mate vermindert. Hoewel recent onderzoek zich richt op de mechanismen die herstel in de hersenen veroorzaken, blijft het effect van veroudering op neuroregeneratieve processen grotendeels onbekend.         
De killivis Nothobranchius furzeri heeft, in tegenstelling tot zoogdieren, een opmerkelijk regeneratief vermogen in het volwassen CZS. Bovendien wordt de korte levensduur van dit klein visje geassocieerd met een snelle groei, vroege seksuele rijping en typische kenmerken van veroudering op moleculair, cellulair en fysiologisch niveau.            
In dit project zullen verouderingsprocessen en het effect van veroudering op de regeneratieve capaciteiten bestudeerd worden in het retinotectaal systeem van de killivis, een bekend onderdeel van het CZS. Via het optic nerve crush model, waarbij de optische zenuw van de vis geplet wordt, zullen we regeneratieve moleculen identificeren en vervolgens screenen in een verouderde omgeving. Met behulp van een combinatie van state-of-the-art technologieën zullen we dus nieuwe doelen onthullen voor de toekomstige ontwikkeling van therapeutische strategieën in het verouderd CZS van zoogdieren. Naast het bestuderen van de verouderingsprocessen in het CZS, wordt de killivis bijgevolg naar voren gebracht als een bijzonder geschikt model voor de identificatie van potentiële doelwitten voor nieuwe reparatieve strategieën in het zieke CZS.