Streamers in de corona van de zon en hun oscillaties

De corona van de zon is een belangrijk studiedomein in het gebied van astrofysica. Het is duidelijk dat de structuur en dynamiek ervan worden gedomineerd door het magnetische veld. De zonnewind, die door de interplanetaire ruimte reist en zelfs effecten heeft op de aarde, ontstaat in de corona. Ook vinden hier explosieve uitbarstingen plaats, zoals zonnevlammen en coronale massa-ejecties of plasmawolken. De grootste structuren die in de corona van de zon worden waargenomen, vooral tijdens de meest actieve periode in de zonnecyclus, zijn de coronale streamers. Dicht bij de zon bestaan streamers uit gesloten magnetische lussen die aansluiten op het oppervlak van de zon. In de buitenste lagen van de corona, strekken ze zich uit tot een radiale kolom die aansluit op de uitgaande zonnewind.

Het dynamische karakter van de corona van de zon maakt een grote verscheidenheid aan coronale golven mogelijk. Ze zijn te vinden in bijna alle structuren in de corona. Er komen golven voor met een brede waaier aan periodes, van enkele seconden tot uren. Sommige golven zijn heel gelokaliseerd, andere verspreiden zich over bijna het gehele oppervlak van de zon. De meest belangrijkste voor dit werk zijn de transversale oscillaties in coronale streamers, die in het afgelopen decennium zijn ontdekt. Ze worden veroorzaakt door een coronale massa-ejectie die de streamer opzij duwt. Het magnetisch veld wil de streamer terug naar zijn evenwichtspositie brengen, waardoor de streamer begint te oscilleren.

Dit doctoraatsonderzoek concentreert zich op het karakteriseren van coronale streamers en hun oscillaties. Hiervoor streven we ernaar om observaties vanuit verschillende observatiepunten te gebruiken. Dit is mogelijk dankzij de meerdere ruimtevaartuigen met coronagrafen die op verschillende posities rond de zon cirkelen. Met deze studie van coronale streamers en de streamergolven, krijgen we een beter inzicht in de plasma-eigenschappen van deze magnetische structuren. De combinatie van zowel waarnemingen als theoretische modellen van de streamergolven vormt de basis voor de techniek van coronale seismologie. Waarneembare parameters van de golven, zoals de periode en golflengte, worden ingevuld in de vergelijkingen van theoretische modellen om schattingen te verkrijgen voor fysieke parameters die moeilijk direct waarneembaar zijn in de corona, zoals de sterkte van het magnetische veld.