Tactiek veranderen? Optimalisatie van ECT bij moeilijk te behandelen depressie

Dit project omvat de allereerste RCT die de werkzaamheid van antidepressiva en cognitieve effecten van een lopende behandeltechniek (unilaterale ECT) vergelijkt met een verandering van behandeltechniek (van unilaterale naar bitemporele ECT). Dit project zal een impact hebben op de klinische praktijk en de klinische besluitvorming begeleiden. Het project richt zich op een klinisch raadsel waarmee ECT-clinici dagelijks worden geconfronteerd: wat te doen als een ernstig depressieve patiënt niet de verwachte vroege respons op behandeling met ECT vertoont? Hoe vergroot je de kans op het bereiken van remissie, terwijl je het risico op cognitieve bijwerkingen zo laag mogelijk houdt? Er is een absoluut gebrek aan bewijs om ECT-clinici te ondersteunen bij het nemen van deze klinische beslissing. Als zodanig komt ons project tegemoet aan een onvervulde behoefte, namelijk het personaliseren en optimaliseren van de behandeling van de meest ernstig zieken. Door de beslissing om al dan niet van behandeltechniek te veranderen eerder in het behandeltraject te situeren, d.w.z. na 4 sessies, zou remissie kunnen worden bereikt na een lager aantal behandelsessies, waardoor de cognitieve belasting afneemt. In België worden jaarlijks meer dan 15.000 ECT-behandelingen uitgevoerd, waarvan 12.910 behandelingen in Vlaanderen, voornamelijk voor ernstige depressies. De verwachting is dat deze aantallen nog verder zullen stijgen.
Bovendien wordt ECT steeds vaker ambulant aangeboden. Het aanbieden van een ambulante behandeling gaat ervan uit dat de behandeling goed verdragen en veilig is. Het minimaliseren van de tijd tot heroriëntatie, en
cognitieve bijwerkingen, vergemakkelijkt de organisatie van ambulante ECT-zorg, waardoor de tijd die nodig is om de patiënt na ECT te observeren, wordt verkort. Vanwege het wereldwijde (groeiende) gebruik van ECT verwachten we dat de impact van onze resultaten zal verder reiken dan Vlaanderen en internationale impact hebben.