Veerkracht

In het duurzaamheidsdiscours speelt veerkracht steeds meer een prominente rol. De sterkte van dit analytisch kader is dat het een holistische en dynamische benadering van sociaal-ecologische systemen, in al hun complexiteit, toelaat. Deze sterkte is meteen ook een grote zwakte, waarbij een diversiteit aan interpretaties, naargelang de discipline waarbinnen het wordt toegepast, gezorgd heeft voor onduidelijkheid en verwarring. Niettemin vindt het begrip stilaan wetenschappelijke grond, onder meer dankzij pionierswerk van bijvoorbeeld de Resilience Alliance. Het operationaliseren van het veerkrachtdenken in ruimtelijke planning vraagt sterke conceptuele kaders. In het rapport, dat een samenwerking is tussen de onderzoekers van WP2, wordt getracht een heldere lijn te leggen in de theoretische achtergrond, op basis waarvan het veerkrachtdenken kan toegepast worden in ruimtelijk onderzoek. De toepassing van het sociaal-ecologisch veerkrachtconcept vergt dat de ruimte gezien wordt als een complex adaptief systeem, dat gekenmerkt wordt door complexiteit, niet-lineariteit, discontinuïteit en waarbij ontwikkelingen padafhankelijk en onzeker zijn. Een kritische reflectie over de vertaalslag van het veerkrachtdenken naar sociale systemen leidt tot een sociaalruimtelijke herdefiniëring van het begrip. We schuiven hierbij een dynamische houding naar voor, welke in de context van ruimtelijke planning niet enkel gaat over technische ingrepen (zoals het verhogen van de bioproductie aan de hand van alternatieve vormen van ruimtegebruik, of het verhogen van dijken), maar ook over maatschappelijke aanpassingen in de houding tegenover het gebruik en de inrichting van de ruimte.

Publication year:2013

Accessibility:Open