< Back to previous page
Publication
OVER WETENSCHAPSHISTORISCH ONDERWIJS
Book - Book
De doelstelling van dit dagcolloquium Over Wetenschapshistorisch Onderwijs was om een discussie op gang te brengen over hoe onderwijs van de geschiedenis van de wetenschappen (in het bijzonder geschiedenis van de wiskunde, fysica, scheikunde, biologie, ...) in de Faculteiten Wetenschappen en Geneeskunde aan de universiteiten in Belgie (en ook in de omringende landen) moet worden georganiseerd opdat de studenten een goed onderbouwde en coherente inleiding zouden krijgen in de geschiedenis van de wetenschappen en in de evolutie van het wetenschappelijk denken.
Met op de achtergrond de toenemende economische druk tot het opvoeren van het onderwijsrendement via verregaande samenwerking en fusies van universiteiten en hogescholen, gaven een dozijn sprekers hun visies over hoe zijzelf wetenschapshistorisch onderwijs verzorgen, of hoe dit onderwijs zou moeten zijn -- of niet zijn.
De volgende thema's werden toegelicht:
1.Moet een cursus wetenschapgeschiedenis door een historicus worden gegeven, of door een wetenschapper?
2.Moet een specialisatie per discipline (zoals bijvoorbeeld geschiedenis van de natuurkunde) worden aangehouden, of is een brede cursus wetenschapgeschiedenis verkieslijk?
3. Moet de cursus als keuzevak worden aangeboden, of als verplicht vak? En moet een universiteit verplicht worden een dergelijk vak aan te bieden?
4. Moet dergelijke cursus gedoceerd worden door een speciaal hiervoor aangestelde docent, of volstaat het dit onderwijs over te laten aan (bijna) pensioengerechtigde hoogleraren?
5. Is een brede cursus {\sl Geschiedenis van de Wetenschappen} nuttig voor een ander publiek buiten een Faculteit Wetenschappen? Met name voor de leraren in opleiding, voor de algemene doctoraatsopleiding, voor studenten uit de politieke en bedrijfskundige wetenschappen (die niet zelden belanden in het onderzoeksmanagement van universiteiten en multinationals), en voor studenten pers & communicatiewetenschappen?
6. Kan een algemene cursus wetenschapgeschiedenis dienen als gangmaker van lezingencycli voor een algemeen publiek?
7. Welke ondersteunende rol is weggelegd voor een Wetenschapshistorisch Museum?
8. En tenslotte, welke universiteiten bieden complementaire opleidingsonderdelen aan die in de praktijk verenigbaaar zijn, en hoe moet die synergie worden ingevuld: met reizende docenten, met teleklassen, of met doorgedreven studentenmobiliteit?
In dit bescheiden boekje werden niet alleen de bijdragen van de diverse sprekers bijeengebracht, maar werd ook de neerslag van de discussies opgenomen. Een snelle blik op de indexpagina's toont alvast hoe hecht alle behandelde thema's met elkaar verbonden zijn. Wij zijn ons ervan bewust dat de aangebrachte materie slechts een momentopname beslaat, en daardoor zeer onvolledig is.
Wij zien dit colloquium dan ook als een eerste aanzet tot een bredere discussie van de problematiek van het wetenschapshistorisch onderwijs, en wij rekenen erop dat deze aanzet zal leiden tot een grondiger en breder debat over alle opleidingen en instellingen heen -- hopelijk in een zeer nabije toekomst.
Met op de achtergrond de toenemende economische druk tot het opvoeren van het onderwijsrendement via verregaande samenwerking en fusies van universiteiten en hogescholen, gaven een dozijn sprekers hun visies over hoe zijzelf wetenschapshistorisch onderwijs verzorgen, of hoe dit onderwijs zou moeten zijn -- of niet zijn.
De volgende thema's werden toegelicht:
1.Moet een cursus wetenschapgeschiedenis door een historicus worden gegeven, of door een wetenschapper?
2.Moet een specialisatie per discipline (zoals bijvoorbeeld geschiedenis van de natuurkunde) worden aangehouden, of is een brede cursus wetenschapgeschiedenis verkieslijk?
3. Moet de cursus als keuzevak worden aangeboden, of als verplicht vak? En moet een universiteit verplicht worden een dergelijk vak aan te bieden?
4. Moet dergelijke cursus gedoceerd worden door een speciaal hiervoor aangestelde docent, of volstaat het dit onderwijs over te laten aan (bijna) pensioengerechtigde hoogleraren?
5. Is een brede cursus {\sl Geschiedenis van de Wetenschappen} nuttig voor een ander publiek buiten een Faculteit Wetenschappen? Met name voor de leraren in opleiding, voor de algemene doctoraatsopleiding, voor studenten uit de politieke en bedrijfskundige wetenschappen (die niet zelden belanden in het onderzoeksmanagement van universiteiten en multinationals), en voor studenten pers & communicatiewetenschappen?
6. Kan een algemene cursus wetenschapgeschiedenis dienen als gangmaker van lezingencycli voor een algemeen publiek?
7. Welke ondersteunende rol is weggelegd voor een Wetenschapshistorisch Museum?
8. En tenslotte, welke universiteiten bieden complementaire opleidingsonderdelen aan die in de praktijk verenigbaaar zijn, en hoe moet die synergie worden ingevuld: met reizende docenten, met teleklassen, of met doorgedreven studentenmobiliteit?
In dit bescheiden boekje werden niet alleen de bijdragen van de diverse sprekers bijeengebracht, maar werd ook de neerslag van de discussies opgenomen. Een snelle blik op de indexpagina's toont alvast hoe hecht alle behandelde thema's met elkaar verbonden zijn. Wij zijn ons ervan bewust dat de aangebrachte materie slechts een momentopname beslaat, en daardoor zeer onvolledig is.
Wij zien dit colloquium dan ook als een eerste aanzet tot een bredere discussie van de problematiek van het wetenschapshistorisch onderwijs, en wij rekenen erop dat deze aanzet zal leiden tot een grondiger en breder debat over alle opleidingen en instellingen heen -- hopelijk in een zeer nabije toekomst.
Series: OVER WETENSCHAPSHISTORISCH ONDERWIJS
Number of pages: 123
Keywords:history