Wat te doen als het slachtoffer vraagt om seksueel misbruik niet te melden?

We gaan uit van de casus van Tina en de vraag wat de therapeut het beste kan doen wanneer cliënte vraagt om het seksueel misbruik niet te melden. Vanuit een zorgethisch perspectief op het omgaan met informatie en het beroepsgeheim komen we tot een denkkader met vier opties in een theoretische volgorde: de informatie geheimhouden en niet melden, vervolgens Tina motiveren om zelf te melden, verder de relevante informatie zelf bekend maken in dialoog met Tina en met haar toestemming, en ten slotte de uitzondering. Voor ‘de uitzondering’ is de essentiële voorwaarde dat er ernstige schade dreigt, en dat is niet het geval in de casus van Tina. Ook in de deontologische code voor psychologen staat het beroepsgeheim voorop, niet het melden. Volgens de psychologencommissie kan de psycholoog de feiten alleen melden in het kader van dreigend schuldig verzuim aan de hulpverleningsplicht. Ook in dat geval is een voorwaarde dat het gevaar reëel en acuut is. We besluiten dus dat er ethisch en deontologisch geen redenen zijn om de feiten te melden als er geen dreigend gevaar is dat deze zich zullen herhalen.

Jaar van publicatie:2023

Toegankelijkheid:Open