Vroege westerse analyses van de talen van Centraal-Azië en India: traditie en vernieuwing in de missionaire taalkunde

Vanaf de 16e eeuw documenteerden en beschreven Europese missionarissen talrijke niet-Europese talen (waarvan er vele nu uitgestorven zijn of op het punt van uitsterven staan). Dit project, dat zich concentreert op de analyse van Centraal-Aziatische en Indiase talen door missionarissen uit de 17e en 18e eeuw, tracht de houding van de missionarissen ten opzichte van onbekende, niet-Europese talen en hun opvattingen over theoretische kwesties zoals taalkundige oorsprong, verandering, diversiteit en gelijkenis in kaart te brengen. In een eerste fase zal het project onderzoeken in hoeverre missionarissen schatplichtig waren aan oude modellen en hoe 'eurocentrische' criteria aan de basis liggen van de beoordelingen van nieuw ontdekte Aziatische talen. In een volgende fase zal het programma ook bestuderen hoe deze beschrijvingen van de Aziatische talen werden ontvangen en geïmplementeerd door Europese geleerden van de Verlichting. Het project zal aldus bijdragen tot de systematisering van de discipline missionaire taalkunde en tot de institutionalisering ervan binnen het domein van de intellectuele geschiedenis.