Vermoeidheid en revalidatie na een beroerte: longitudinale opvolging van slaap, fysieke activiteit en inflammatie als potentiële mediatoren (FWOTM1023)

Vermoeidheid na een beroerte (post-stroke fatigue (PSF)) vormt een barrière voor deelname aan revalidatie en beïnvloedt zo functioneel herstel. Zowel patiënten als zorgverleners benoemen management van PSF als prioriteit voor verder onderzoek. Wat betreft de klinische karakteristieken, pathofysiologie en factoren geassocieerd met PSF is veel nog ongekend. Ik zal PSF in het eerste jaar na een beroerte meten en eventuele veranderingen in vermoeidheid linken aan herstel. Bovendien zal ik het fenomeen van PSF verder proberen ophelderen door tegelijkertijd veranderingen in slaap, fysieke activiteit en inflammatoire markers te meten. Deze potentiële mediatoren kunnen de pathofysiologie van PSF en de link met herstel verklaren. In deze longitudinale prospectieve studie worden patiënten gerekruteerd in de acute fase na hun beroerte. Zeven geplande meetmomenten in het 1ste jaar na beroerte, zullen toelaten om veranderingen te meten tijdens de acute, subacute en chronische fase van herstel. De primaire uitkomstmaat is PSF, met name constant aanwezige vermoeidheid (trait PSF) en vermoeidheid gerelateerd met motorische of cognitieve activiteiten (state PSF). Ook mogelijk verklarende factoren (slaap, fysieke activiteit en inflammatie) en functioneel herstel worden gemeten. De inzichten uit deze studie, zullen bijzonder relevant zijn aangezien ingrijpen op één of meer van deze potentiële mediatoren een significante impact kan hebben op deelname aan revalidatie en zo op functioneel herstel

Trefwoorden:Vermoeidheid, Beroerte, Slaap

Disciplines:Fysiotherapie, Revalidatie