Thuis ouder worden in relatie tot ruimtelijke duurzaamheid. Een onderzoek naar het belang van afstanden in de ouderenzorg.

Het Vlaamse ouderenbeleid is erop gericht ouderen zolang mogelijk thuis te laten wonen en door thuiszorg een verblijf in een zorginstelling te vermijden. Dit beleid zou echter wel eens haaks kunnen staan op de intenties in andere beleidsdomeinen, zoals ruimtelijke ordening. Vanuit duurzaamheidsoogpunt is ruimtelijke efficiëntie immers cruciaal. Vanuit die optiek moet ingezet worden op een verdichting van kernen, waar infrastructuur en voorzieningen geconcentreerd kunnen worden en waarbij de meerderheid van de mensen op wandel- of fietsafstand van deze kernen zou wonen. De babyboom-generatie woont echter massaal in verkavelingen, waar winkels en andere voorzieningen alleen maar zeldzamer worden. Een ‘ageing-in-place’ beleid betekent dat hun onmiddellijke omgeving ouder worden niet ondersteunt en dat formele en informele zorgnetwerken relatief grote afstanden moeten overbruggen. Dit gegeven zou wel eens haaks kunnen staan op opties die ruimtelijke duurzaamheid ondersteunen . Dit onderzoeksproject wil nagaan hoe de omgang met afstand – fysiek zowel als sociaal – een rol speelt bij ageing-in-place en hoe daarop verder gebouwd zou kunnen worden met het oog op een meer geïntegreerd beleid.

Trefwoorden:ageing-in-place, sustainability

Disciplines:Ingenieurswetenschappen in de architectuur, Architectuur, Interieurarchitectuur, Architecturaal design, Kunststudies en -wetenschappen