THORACALE SPINALE MOBILITEIT BIJ VOLWASSENEN: KLINISCHE BEOORDELINGEN EN OEFENING INTERVENTIE

De wervelkolom is verdeeld in vijf regio's, namelijk de cervicale (nek), thoracale (bovenrug), lumbale (onderrug), sacrale (bekkengebied) en coccygeale (bekkengebied). Er is een gebrek aan onderzoek naar de bovenrug (thoracale wervelkolom) omdat de meeste mensen lage rug- en nekpijn ervaren. Aangezien onderzoekers de wervelkolomgebieden onderzoeken waar de meeste pijn gelokaliseerd is, heeft dit geleid tot een hiaat in het onderzoek naar de bovenrug . Het gebrek aan onderzoek naar de bovenrug leidt ook tot een tekort aan inzicht over hoe beperkte beweging van de bovenrug mogelijk bewegingen op een andere plaats in het lichaam kan beïnvloeden en indirect een risicofactor kan zijn voor andere blessures, zoals schouderpijn. Daarnaast is er beperkt onderzoek gedaan om te bepalen welke klinische tests goede objectieve informatie kunnen opleveren over de mobiliteit van de bovenrug en welke oefeningen kunnen worden uitgevoerd om de mobiliteit van de bovenrug te verbeteren. Als we goede objectieve informatie kunnen krijgen over de mobiliteit van de bovenrug, moeten we kunnen bepalen of een interventie effectief is om deze mobiliteit te verbeteren. Het doel van deze studie is om te bepalen welke apparatuur en klinische beoordelingen goede objectieve metingen van de bovenrug kunnen opleveren die kosteneffectief en niet-invasief zijn. Bovendien zal deze studie bepalen of een oefeninterventie de mobiliteit van de bovenrug kan verbeteren.