Studie van de moleculaire basis van gedragsveranderingen tijdens de fasetransitie in de woestijnsprinkhaan.

Afhankelijk van de populatiedensiteit kunnen sprinkhanen voorkomen in twee vormen of fasen, die verschillen in verschillende aspecten van hun morfologie, fysiologie en het gedrag. Wanneer populatiedensiteiten laag zijn, komen sprinkhanen voor in een gecamoufleerde solitaire fase waarin ze andere sprinkhanen vermijden. Wanneer ze echter voorkomen in de gregaire fase, kunnen ze schadelijke zwermen vormen. De transitie tussen de twee extreme fasen is een meerstappen proces, waarin bepaalde veranderingen in morfologie en fysiologie verschillende stadia of zelfs generaties in beslag kunnen nemen. In schril contrast hiermee staan de zeer snelle gedragsveranderingen. Binnen een paar uur van gregarisatie vertoont een verlegen solitaire sprinkhaan het gedrag van een gregaire sprinkhaan. Zonder de gedragsverandering kunnen er geen verdere veranderingen in morfologie en fysiologie plaatsvinden. Hierdoor vormt deze switch een zeer aantrekkelijk doel voor preventieve bestrijding van sprinkhanenzwermen. Het hoofddoel van dit onderzoek is dan ook het in kaart brengen van de moleculaire processen die aan de basis van deze gedragsverandering liggen.

Trefwoorden:Starvation, RNA interference, Behavioural plasticity, Protein kinase G, Protein kinase A, G protein-coupled receptors, Serotonin, Schistocerca gregaria

Disciplines:Dierkundige biologie, Algemene biologie