< Terug naar vorige pagina

Project

Rol van gecitrullineerde en gedeamideerde neo-epitopen in een muizenmodel voor type 1 diabetes

Ondanks vooruitgang in het onderzoeksveld van type 1 diabetes

(T1D) is de weg naar genezing nog lang. Patiënten zijn nog steeds

levenslang afhankelijk van dagelijkse insuline toediening die de

patiënt bovendien niet beschermt tegen de levensbedreigende,

lange-termijn complicaties. T1D is een auto-immuunziekte die

ontstaat wanneer het lichaamseigen afweersysteem de bètacellen

van de alvleesklier aanvalt. De afgelopen jaren werd duidelijk hoe Tcellen

een rol spelen in deze aanval, maar de bijdrage van bètacellen

werd echter lang over het hoofd gezien. Recent onderzoek wijst nu

op het belang van posttranslationele modificaties (PTMs) van

bètacel-eiwitten in het ontstaan van T1D. PTMs treden op wanneer

de bètacel onder stress staat en deze veranderen de eigenschappen

van bètacel-eiwitten. Hierdoor kunnen neo-antigenen gegenereerd

worden en kan uiteindelijk immuun tolerantie doorbroken worden. Dit

project focust daarom op de rol van twee posttranslationele

modificaties, citrullinatie en deamidatie, en hun rol in de productie

van neo-antigenen. Aan de hand van het diabetes NOD muismodel

willen we nieuwe neo-antigenen identificeren en willen we nagaan of

het interfereren met deze modificaties een impact heeft op het

ontwikkelen van T1D. Met deze inzichten trachten we een aanzet te

geven tot de ontwikkeling van nieuwe, gepersonaliseerde therapieën.

Datum:1 jan 2020 →  Heden
Trefwoorden:Type 1 diabetes, Post-translational modified neo-epitopes, translational research
Disciplines:Cellulaire signaaltransmissie, Endocrinologie, Auto-immuniteit, Posttranslationele modificaties, Intracellulaire compartimenten en transport
Project type:PhD project