Onderzoek van arteriële stijfheid als een potentiële merker in cardio-oncologie.

Anthracyclines (zoals doxorubicine, DOX) behoren tot de meest effectieve chemotherapeutica en worden veel gebruikt in de moderne kankerbehandeling, ondanks de komst van gerichte therapieën. Echter, dosisafhankelijke cardiotoxiciteit beperkt het klinische gebruik van DOX. Deze cardiotoxiciteit veroorzaakt linkerventrikeldisfunctie en kan uiteindelijk leiden tot congestief hartfalen. Bijkomend, hebben recente studies aangetoond dat anthracyclines arteriële stijfheid verhogen, een algemene merker voor de gezondheid van bloedvaten. Het is echter onduidelijk of vasculaire toxiciteit optreedt via dezelfde mechanismen als de cardiale toxiciteit. Bovendien zijn de klinische implicaties van verhoogde arteriële stijfheid als gevolg van DOX, hetzij als bijdragende factor voor de ontwikkeling van cardiotoxiciteit, hetzij als vroege marker van versnelde cardiovasculaire veroudering na (kinder)kanker, onvolledig begrepen. Het huidige onderzoeksvoorstel heeft als doel licht te werpen op de mechanismen en klinische relevantie van de door DOXgeïnduceerde vasculaire toxiciteit door middel van een experimentele onderzoeksaanpak met translationele waarde.

Trefwoorden:CARDIO-ONCOLOGIE

Disciplines:Cardiale en vasculaire geneeskunde niet elders geclassificeerd