< Terug naar vorige pagina

Project

'Next generation' pathologie in translationeel onderzoek: op weg naar implementatie van digitalisatie en multiplexing in de klinische praktijk

Histopathologie heeft 2 grote revoluties doorgemaakt sinds ze globaal aanvaard werd als klinische discipline in het midden van de 20ste eeuw: de introductie van immuunhistochemie (IHC) in de jaren 70 en de implementatie van moleculaire technieken in de jaren 2000 hebben beiden precisiegeneeskunde herdefinieert. IHC, nadat ze de laaste 40 jaar geen significante veranderingen doorgemaakt heeft, is nu eindelijk aan het evolueren van één-merker-per-keer techniek naar het meten van multipele merkers in 1 keer op 1  weefselcoupe - een methode gekend als multiplex immuunhistochemie (mIHC). In tegenstelling tot mIHC kunnen enkelvoudige IHC kleuringen de complexiteit van humaan weefsel niet voldoende vatten op het niveau noodzakelijk voor gepersonaliseerde geneeskunde. We staan op dit ogenblijke aan het begin van een derde revolutie in de histopathologie: de digitale pathologie. Dit op de schouders van artificiële intelligentie (AI) en mIHC. DP heeft het potentieel om de traditionele praktijk uit te dagen en een verbetering te zijn voor diagnostiek en behandeling. AI kan verschillende tijdsintensieve taken van pathologen overnemen waardoor zij meer tijd kunnen investeren in hoog-complexe taken. In mijn voorgaand werk heb ik een mIHC techniek mee helpen ontwikkelen en deze met succes geïmplementeerd in ons laboratorium. Mijn huidig werk is gefocust op het ontwikkelen van efficiënte middelen om mIHC, AI en DP naar een klinische context en melanoma onderzoek te brengen. 

Datum:1 okt 2020 →  Heden
Trefwoorden:Digital pathology, Multiplex spatial proteomics, Artificial Intelligence
Disciplines:Anatomische pathologie