Naar een decentering van de luisteraar in planning- en ontwerponderzoek: Afstemmen op affectieve sonische materialiteit voor spoorwegruimte in transitie langs de Brusselse lijn L28

In een context van gemilitariseerde stedelijke transformatie op zoek gaan naar sonische strategieën om met vervreemding, onderdrukking en immobiliteit om te gaan, kunnen we het belang van de affectieve en verstorende capaciteiten van geluid niet onderschatten. Een gesitueerd engagement met affectieve sonische materialiteit in stedelijke planning en ontwerponderzoek, bevordert een heroverweging van de positie en rol van geluid in stedelijke ontwikkeling en wordt tegelijkertijd een instrument van sonisch artistieke en kritische ruimtelijke praktijk. Door middel van een exploratieve longitudinale casestudy naar de reconversie van oude industriële spoorwegruimte tot groene ruimte langs de Brusselse lijn L28, onderzocht ik hoe een decentering van menselijk luisteren en beleving, de planning en het ontwerp van nieuwe sonische (infra-)structuren noodzakelijk maakt op een manier die deze beperkingen doorbreekt en tegelijkertijd de (co-)productie van alternatieve sonische toekomsten die geëmancipeerd worden van bepaalde impasses, mogelijk maakt. Door de avant-gardistische output van stedelijke geluidsonderzoekers en curatoren te verbinden met de perspectieven en praktijken van jongeren die betrokken zijn bij stedelijke transformatie, tracht ik bij te dragen tot een sonische woordenschat, methodes, instrumenten en technieken voor een relationeel, performatief engagement met sonisch materie in planning en ontwerponderzoek.