Reacties op Mozi's Oren en Ogen: De Epistemische Rol van Perceptie in het Chinese Denken

Verhandelingen over de epistemische rol van zintuiglijke waarneming in het Chinese denken kunnen worden herleid tot de periode van Strijdende Staten. Mozi’s (ca. 470-391 v.Chr.) Eenvoudige idee van waarnemen is geloven als criterium voor betrouwbare kennis heeft mogelijk een intellectuele traditie op gang gebracht die bestaat uit veel verschillende denkrichtingen met betrekking tot perceptuele kennis. Sommige van deze verhandelingen gaan over wat een hedendaagse filosoof 'het probleem van de waarneming' zou kunnen noemen of een onaanvaardbare 'sluier van waarneming' tussen de geest en de wereld, terwijl andere gewijd zijn aan het erkennen van een categorie van kennis waarin zintuiglijke ervaring een bewijskracht speelt. rol. Men ziet ook kwesties van ooggetuigenverklaringen, wat de mondelinge of tekstuele overdracht is van perceptuele ervaring uit de eerste hand, evenals menselijke perceptuele grenzen, waaraan de noties van zowel het gebruik van de oren en ogen van de menigte als openheid versus verborgenheid worden gegeven als reacties. Deze problemen komen meestal naar voren in verband met de religieuze overtuigingen in het bestaan van geesten, geesten en menselijke onsterfelijken. Geleidelijk aan wordt een hele reeks kwesties aan de orde gesteld met betrekking tot alle veelzijdige aspecten van perceptie in de zich ontwikkelende religieuze en filosofische tradities in het premoderne China.

    Dit doctoraatsproefschrift presenteert casestudies van deze gedachtegangen binnen de brede tekstuele horizon van premoderne Chinese teksten. Het schetst zijn reikwijdte en methodologie met de volgende reflecties. Ten eerste houdt dit onderzoek zich bezig met de recente wetenschappelijke belangstelling voor Chinese epistemologie. In tegenstelling tot eerdere studies, die zich voornamelijk richtten op andere bronnen van kennis, zoals inferentie of introspectie in vroege Chinese teksten (Lenk en Paul 1993, Keightley 2002, Rosker 2008 en Creller 2017), besteedt het volledige aandacht aan de epistemologische kwesties van perceptie en ( Ooggetuigenverslag. Daarentegen zijn er andere gerelateerde onderzoeken die dit onderwerp onderzoeken in relatie tot interne perceptie (hart-geest) en namen (Geaney 2002, 2017) en ook scherpzinnige opmerkzaamheid (Brown en Bergeton 2008). Bovendien sluit het proefschrift aan bij de flexibele benadering die de instrumenten van de hedendaagse analytische epistemologie aanpast voor tekstanalyse (Klein en Klein 2016). Ten tweede, om de impliciete posities en concepten te traceren die niet altijd goed gedefinieerd en geconceptualiseerd zijn, is het onderzoek onderwerpgericht en brengt het premoderne Chinese opvattingen over verschillende perioden samen, waarbij wordt benadrukt dat het gedeelde verlangen in latere tijden om kennis te baseren op zintuiglijke waarneming een oude wortel. Ten derde behandelt het onderzoek het probleem dat het lezen van de teksten door wetenschappers sterk wordt beïnvloed door beschrijvingen van theorieladingen en wat deze termen worden begrepen. Ze kunnen allemaal dezelfde woorden gebruiken (bijvoorbeeld empiristisch of wetenschappelijk) om dezelfde Chinese teksten te beschrijven zonder ze op dezelfde manier te begrijpen.