Migrantenliteratuur tussen homogeniteit en diversiteit: een vergelijkende analyse van de autofictionele strategieën in het oeuvre van Saer, Bianciotti and Copi.

Migrantenliteratuur wordt in toenemende mate voorgesteld als nieuw paradigma binnen de literatuurwetenschap. Een effect hiervan is de homogene voorstelling van migrantenliteratuur als literaire praktijk. Het voorliggend onderzoeksproject wil deze homogene voorstelling kritisch onderzoeken door in te zoomen op het oeuvre van drie schrijvers die eenzelfde ervaring van migratie delen: Bianciotti, Saer en Damonte verhuisden van Argentinië naar Parijs in de jaren zestig, deden dit op vrijwillige bases en keerden nooit terug. In recente studies over Latijns-Amerikaanse migrantenliteratuur worden deze schrijvers ook wel voorgesteld als paradigmatische gevallen van respectievelijk culturele integratie, niet-integratie en in-betweenness. Opvallend is echter dathun literaire praktijk gekenmerkt wordt door een terugkerend gebruik van autofictionele elementen. Door de complexe manier waarop het "ik" in deze literaire werken geconstrueerd wordt diepgaand te onderzoeken a.h.v. een drieledig analyse model (narratologisch - sociokritisch - psycho-analytisch) hopen we een beter zicht te krijgen op migrantenliteratuur als literaire praktijk, en er zowel de eigenheid als de interne diversiteit van beter te articuleren op tekstinterne gronden. Op middellange termijn kan dit onderzoeksproject inzicht bieden in de diepere verbondenheid die autofictie als genre biedt voor de literaire constructie van de migrant als (schrijvend) subject.

Trefwoorden:Migrant literatur, Saer, Bianciotti, Copi

Disciplines:Talen, Literatuurwetenschappen, Theorie en methodologie van de talenstudies, Theorie en methodologie van de linguïstiek, Theorie en methodologie van de literatuurwetenschappen, Andere linguïstiek en literatuurwetenschappen