Microvariatie in genus en getal (GENUMIC) (GENUMIC)

Nominale constituenten (NC) in Romaanse talen vertonen volledig intern concord. Zo dragen lidwoorden en adjectieven hetzelfde geslacht en getal als het nomen (It. l-e bell-e donn-e, lit. de-v.mv mooi-v.mv vrouw-v.mv, ‘de mooie vrouwen’). Niet-standaard talen hebben gedeeltelijk concord (GC): niet alle kenmerken zijn gemarkeerd (Colonnata dialect l-j-a bel-a don-a, lit. de-v.mv mooi-v vrouw-v, ‘de mooie vrouwen’). Alle NC types en GC-variëteiten gecombineerd leidt tot een zeer veel markeringsopties. Eerdere analyses geven een morfosyntactische verklaring, maar schieten te kort, omdat ze a) data sets gebruiken waarin veel markeringsopties ontbreken, b) de rol van fonologische reductie - wat de markeringsvocalen voor geslacht en getal aantast - negeren, en c) het effect van taalcontact op morfologie niet meenemen. Het GENUMIC-project lost dit op door het verzamelen van een volledige set GC-patronen en het analyseren van de rol van vocaalreductie en contact in GC-variëteiten. De Lunigiana variëteiten gesproken in Italië en Vlaanderen/Wallonië zijn het ideale empirische domein, gezien ze a) verschillende GC-systemen vertonen, b) productieve vocaalreductieprocessen hebben, en c) in contact staan met talen met verschillend intern concord in NC: volledig (Italiaans), beperkt (Frans), vrijwel afwezig (Nederlands). Door het verklaren van de rol van fonologie en taalcontact in de vorming van CG-systemen zal GENUMIC ons begrip van concord, verandering en variatie sterk verbeteren.