Mechanismen van vergeten: Grenzen en voorwaarden voor de reactivatie-gemedieerde vermindering van geheugenexpressie

Het idee dat het ophalen van een herinnering een dynamisch proces is, werd terug onder de aandacht gebracht door recente bevindingen die aantoonden dat een geconsolideerde angstherinnering kan terugkeren naar een labiele, actieve toestand waarin ze vatbaar is voor wijziging. In deze actieve toestand is een herinnering gevoelig voor farmacologische en gedragsmatige interventies die een verzwakking van latere geheugenexpressie of ‘post-reactivatie amnesie’ veroorzaken. Deze bevindingen hebben een massa aan onderzoek geïnspireerd naar de mechanismen en gevolgen van een dergelijke geheugenmanipulatie, van fundamenteel dieronderzoek tot (pre)klinische studies bij mensen, en zijn aanleiding tot groeiend enthousiasme met betrekking tot de mogelijkheid om nieuwe behandelingen voor angst, posttraumatische stressstoornis (PTSS) en verslaving te ontwikkelen.

Belangrijk daarbij is dat de meeste van deze studies gebruik maken van AAA-procedures, waarbij een herinnering wordt gecreëerd voor een stimulus (hetzij een discrete prikkel, hetzij een context) A, en later opnieuw geactiveerd en getest door het aanbieden van diezelfde stimulus. Gegeven dat toekomstige omstandigheden nooit volledig identiek zijn aan eerdere leeromstandigheden, is het belangrijk dat mensen en dieren leerervaringen kunnen veralgemenen naar situaties die voldoende gelijkenis vertonen met een initiële leersituatie. Het uiteindelijke doel van dit proefschrift is om bij knaagdieren inzicht te krijgen in het mechanisme en de condities die de kwetsbaarheid reguleren van herinneringen die opgehaald worden door blootstelling aan een generalisatiesituatie, dat wil zeggen een situatie die lijkt op maar merkbaar verschilt van de situatie waarvoor een herinnering oorspronkelijk gevormd was. 

Daartoe hebben we eerst het mechanisme onderzocht dat ten grondslag ligt aan de kwetsbaarheid van herinneringen voor farmacologische en gedragsmatige post-reactivatie geheugeninterventies in een AAA-procedure. Vervolgens hebben we getest of een contextuele angstherinnering gevoelig kan worden voor amnestische interventie als ze wordt opgeroepen door blootstelling aan een generalisatiesituatie, en wat de noodzakelijke voorwaarden zijn voor het manipuleren van herinneringen onder zulke omstandigheden. We hebben ook onderzocht in hoeverre de resulterende amnesie kan worden veralgemeend naar nog andere situaties en welke mechanismen ten grondslag liggen aan dit type amnesie.