Lipiden bevattende extracellulaire vesikels als middel voor remyelinatie en biomarkers in multiple sclerose (R-9582)

Multiple sclerosis is een chronische autoimmuunziekte van het centrale zenuwstelsel (CZS) en tast jonge volwassenen aan in de fleur van hun leven. De huidige therapieën reduceren de activiteit van deze ziekte, maar zijn tijdens de progressie van de ziekte niet in staat om het neurologische verval te stoppen. Bijgevolg is er een hoge nood aan therapieën die niet alleen functioneren in de vroege fase van de ziekte, ook wel de relapse-remitting fase genoemd, maar ook efficiënt zijn in de chronische fase van de ziekte wanneer endogene herstelmechansimen, zoals remyelinatie, falen. Hoewel de processen die aan de basis liggen van deze verstoorde remyelinatie niet volledig begrepen zijn, is er bewijs dat dit te wijten is aan extracellulaire factoren waaraan myelinevormende cellen worden blootgesteld. In dit project focus ik me op het definiëren van de impact van extracellulaire vesikels (EVs) op remyelinatie. EVs zijn kleine vesikels die worden gesecreteerd door cellen en in staat zijn om de communicatie tussen cellen te vergemakkelijken door middel van het transport van lipiden, proteïnen en nucleïnezuren. Gezien het belang van lipiden in remyelinatie en in de functionering van de immuuncellen, zal ik focusen op de lipidecargo van de EVs gesecreteerd door specifieke immuuncellen genaamd macrofagen. Mijn hypothese is dat EVs gesecreteerd door macrofagen ziekte- of herstelbevorderende lipiden bevatten die het herstel in het CZS kunnen sturen. Verkregen resultaten zullen leiden tot betere inzichten in de ontwikkeling en het herstel van MS leasies. Dit kan leiden tot nieuwe therapeutische strategieën in de behandeling van MS, en tot de identificatie van lipide biomarkers voor de progressie van de ziekte.

Trefwoorden:afkomstextracellulaire vesikels, BIOMARKERS, lipiden, multiple sclerose, Myeline macrofagen, remyelinatie

Disciplines:Auto-immuniteit, Neurologische en neuromusculaire ziekten