Kunnen we het verloop van cognitieve achteruitgang in de ziekte van Alzheimer voorspellen aan de hand van genetische determinanten van differentiële genexpressie in het default-mode netwerk?

Door een toename van de levensverwachting stijgt ook het aantal mensen dat lijdt aan dementie. De ziekte van Alzheimer (AD), de meest voorkomende vorm van dementie, is nog steeds ongeneeslijk. Klinische trials waarbij voornamelijk op amyloid-beta plaques wordt aangegrepen, zijn er niet in geslaagd om grote verbeteringen te brengen, waardoor steeds meer farmaceutische bedrijven, waaronder Pfizer, hun investeringen in AD-onderzoek reduceren. Dit benadrukt dat studies die andere mechanismen van de pathofysiologie van AD bestuderen dringend nodig zijn. Hoewel amyloid-beta een vroege biomarker voor AD is, heeft het bovendien geen prognostische waarde voor de aanvangsleeftijd of het verloop van cognitieve achteruitgang van de ziekte. Tijdens dit PhD project hopen we te bewijzen dat gewijzigde functionele connectiviteit in de default-mode netwerk (DMN), veroorzaakt door synaptische degeneratie, wel gelinkt is met cognitieve achteruitgang. Deze hypothese zal onderzocht worden door de breinregio's van het DMN te bestuderen met genomics en transcriptomics, en zo de onderliggende genetische determinanten van differentiële genexpressie te bepalen. Deze determinanten zullen vervolgens verwerkt worden in een polygenische risicoscore die toelaat om aanvangsleeftijd en verloop van cognitieve achteruitgang te voorspellen. Dit PhD project zal meer inzicht bieden in de processen die bijdragen aan netwerkverstoring en levert mogelijk ook nieuwe therapeutische targets of prognostische markers voor vroege diagnose van AD op.

Trefwoorden:ZIEKTE VAN ALZHEIMER

Disciplines:Genetica, Systeembiologie, Moleculaire en celbiologie