Koeling 2.0 (Koeling 2.0)

Koelsystemen werden tot voor kort zoveel mogelijk gemeden bij duurzaam bouwen in Noordwest-Europa, maar ook hier vormt zomercomfort garanderen met louter passieve maatregelen steeds meer een uitdaging. Ten gevolge van de klimaatopwarming worden hittegolven tijdens de zomer immers minder en minder een uitzondering. Na dergelijke zomer zien we dan ook telkens meer airco’s op daken verschijnen, die op hun beurt de omgeving in dichte gebieden opwarmen. Bovendien zijn er conflicten met andere duurzaamheidsstreven, zoals die naar compactere woonvormen, waarbij de stijgende interne warmtelasten leiden tot oververhitting. Blind blijven voor de toenemende comfort-gedreven vraag naar koeling in gebouwen is daarom niet duurzaam en geeft vrije baan aan inefficiënte en milieubelastende koelsystemen. In dit project willen we daarom de installatiewereld handvaten aanreiken om duurzame en correct ontworpen gebouwkoeling in de praktijk te brengen.

Een uitdaging bij koelinstallaties is het beperken van de hoeveelheid koelmiddel met oog op de bijhorende milieu- en/of veiligheidsrisico’s. Door centrale koudeproductie en -distributie door indirecte (hydronische) koelsystemen kan dit in veel gevallen gerealiseerd worden. Het biedt bovendien de mogelijkheid om duurzame koelbronnen efficiënt in te passen en heeft potentieel om verwarming- en koelfunctie te combineren in distributie en afgiftesystemen (bv. oppervlaktesystemen, klimaatbalken, ventilo’s, …). Door de flexibiliteit die hydronische systemen kenmerken, kunnen kosten gereduceerd worden of kan extra waarde gecreëerd worden voor bepaalde technieken.

Daarnaast zijn er ook een aantal specifieke items/onbeantwoorde vragen rond collectieve systemen, zoals gelijktijdigheid van de koelvraag bij de dimensionering van een multi-zonaal gebouw, een optimale hybride opwekking, alternatieven qua distributiesysteem (2-pijps, 3-pijps, 4-pijps), combinatie met verwarming. Kortom, er is om verschillende redenen noodzaak om verder in te zoomen op koeling in collectieve gebouwen, en bij uitbreiding bij energie-netten.

Degelijke richtlijnen voor de correcte selectie en dimensionering ontbreken nog voor koeling in gebouwen. Bovendien zijn deze des te urgenter aangezien zowel de koeltechnicus als de verwarmingstechnicus hun kennis zullen moeten verruimen of bundelen om een duurzaam antwoord te kunnen bieden op de stijgende koelvraag in gebouwen.