Klinische en chirurgische comorbiditeit bij patiënten met psoriasis artritis

De term ‘psoriatrische aandoeningen’ bestaat enerzijds uit psoriasis (PsO) en anderzijds uit psoriatrische artritis (PsA).  PsO is een chronische inflammatoire huidaandoening met een fluctuerend verloop gekenmerkt door opflakkeringen en remissie en daarnaast gekarakteriseerd door de aanwezigheid van een schilferende huidaantasting, voornamelijk gelokaliseerd ter hoogte van de romp en strekzijde van de ledematen. PsA is een chronische inflammatoire artritis geassocieerd met PsO. De geschatte prevalentie van PsA  in de wereld varieert tussen de 0.02 en 1%. De geschatte prevalentie van patiënten met psoriasis wordt geschat tussen de 6 en 48%. Het laatste decenium zijn de therapeutische opties voor zowel de huid als de gewrichten sterk verbeterd waardoor het mogelijk is om de eerste ziektemanifestaties bij het grootste deel van de patiënten op een efficiënte manier te controleren. De recente therapeutische vooruitgang heeft aanleiding gegeven tot een toegenomen interesse in een holistische benadering van psoriatrische aandoeningen, meer bepaald in de detectie en behandeling van comorbiditeiten die direct of indirect bijdragen tot de morbiditeit en mortaliteit  bij deze chronische patiënten populatie. Comorbiditeiten met een directe impact op mortaliteit en morbiditeit zijn maligniteiten, metabole en cardiovasculaire aandoeningen maar ook depressie. PsA werd lang gezien als een relatief ‘goedaardige’ aandoening, maar 40 tot 60% van alle patiënten ontwikkelen erosieve artritis en hiermee gepaard gaand functieverlies waardoor PsA kan beschouwd worden als een belangrijke gezondheidsaangelegenheid. Vandaar dat de doelstelling van deze studie enerzijds het bepalen van de incidentie en prevalentie van de cardiovasculaire en metabole comorbiditeiten van PsA is en anderzijds het bepalen van  de orthopedische interventies die uitgevoerd worden bij deze patiëntenpopulatie. Hiernaast willen we ook kijken naar de risicofactoren die bijdragen tot de ontwikkeling van cardiovasculaire comorbiditeiten bij deze patiëntenpopulatie. Meer nog, deze studie zal de metabole merkers identificeren bij patiënten met PsA en een controlegroep door middel van magnetische resonantie spectroscopie van PBMC (mononucleaire perifere bloedcellen) en de correlatie van deze merkers met ziekte-ernst zal nagegaan worden.