Kerkbijeenkomsten en de transformatie van de Post-Karolingische samenleving. Concilies en synodes als een forum voor onderhandelingen tussen koningen, kerkleiders en seculiere magnaten (Francia, ca. 875-ca. 1050)

Dit project onderzoekt hoe concilies en bijeenkomsten functioneerden tijdens de ‘lange tiende eeuw’, een periode van cruciale maatschappelijke veranderingen. Tot nog toe werden vroegmiddeleeuwse kerkbijeenkomsten hoofdzakelijk beschouwd als een praktisch middel om de Kerk te besturen en als dusdanig werden ze compleet genegeerd in het recent onderzoek naar politieke bijeenkomsten. Dit onderzoek verkiest echter een holistische benadering boven de traditionele religieuze interpretatie van kerkbijeenkomsten. Die nieuwe invalshoek sluit immers veel beter aan bij de vroegmiddeleeuwse samenleving waarin door de integratie van religie en politiek amper ruimte was voor onafhankelijke religieuze en seculiere sferen. De focus van dit project ligt op de vele regionale, provinciale en diocesane kerk- en andere bijeenkomsten in West-Francia/Frankrijk en Lotharingen tijdens de belangrijke overgang van het Post-Karolingische naar het ‘feodale’ tijdperk. Het zal de hypothese testen dat deze bijeenkomsten, waarop uiteenlopende zaken besproken werden (zowel politiek, religieus als sociaal), in een tijdperk van verzwakt koninklijk gezag fungeerden als een forum voor onderhandelingen en besluitvorming tussen kerkleiders, koningen en seculiere magnaten en als een platform om ideeën over de juiste ordening in Kerk en samenleving te propageren. Meer bepaald gaat het project ervan uit dat de bisschoppen, precies door de organisatie van allerlei bijeenkomsten, het voortouw namen en erin slaagden om op sleutelmomenten in de geschiedenis van West-Francia en Lotharingen een beslissende rol te spelen.

Trefwoorden:post-carolingian

Disciplines:Geschiedenis