Katalytische upgrading van polymerische grondstoffen tot hoogwaardige bouwstenen

Hergebruik van (afval)polymeren als grondstof is een belangrijk doel voor de chemische industrie om koolstofcirculariteit te realiseren, en te evolueren naar koolstofneutraliteit. Tegelijk is duidelijk dat uit een bepaalde polymeerstroom niet noodzakelijk hetzelfde polymeer of dezelfde monomeren moeten geproduceerd worden. Idealiter worden uit een matig waardevolle grondstof monomeren van hogere waarde geproduceerd. In dit doctoraatsproject wordt deze benadering geëxemplifieerd door de omvorming van polycarbonaat tot amines. Polycarbonaat wordt nu gemaakt uit bisfenolen; en op lange termijn is gebruik van deze endocrien verstorende componenten minder gewenst. We willen deze bisfenolen daarom katalytisch omvormen tot aromatische of cycloalifatische diamines, die zelf sterk gevraagde monomeren zijn voor de polyurethaan industrie. De katalysator hoort maximaal stabiel en actief te zijn; om inzicht te krijgen in de structuur-activiteitsrelatie wordt de katalysator fysicochemisch gekarakterizeerd. Er wordt geëvalueerd of de bisfenol aminering kan geïntegreerd worden met de voorafgaandelijke chemolyse van (gebruikt) polycarbonaat.